Letter to Taliban
I only want to go home
To be part of the place my mother called home
To be included, to be safe, when I am walking down the street
To be brave, to stand strong, when I am striding on my feet
I only want to go home
To seek the reason
To find out, to call out, to shout aloud –
I only want to ask the reason I was born
Is it to serve, to give birth, to satisfy, or be torn?
I will ask them why I have been created
And in which season will I be included?
I hate the people who say I was the one who escaped
I hate it when they say I’m from the place that was raped
What is the difference between us?
Your beard, your power, my intelligence, my emotion?
Why is being emotional a bad thing?
Why is crying a sad thing?
Am I an object to be used?
An old cloth to be torn?
I will ask why you have filled the cities with blood
I will ask why you have made these killer floods
We only want to go home
To tell you We are ready
To fly, to fight, until we reach the sky!
We are the new generation
Who will help our country in the revolution
We will make you regret
What you have done for bread
We will make you regret
What you have done without shame
For we are the girls
And this is not your fairy tale
We are the educated ones
We are the different ones
We are the ones!
فقط میخواهم به خانه برگردم
جزئی از مکانی باشم که مادرم آن را خانه صدا می زد
وقتی در خیابان قدم بر میدارم شامل باشم، ایمن باشم
وقتی روی پاهایم گام برمی دارم شجاع باشم، محکم بایستم
فقط میخواهم به خانه برگردم
برای جستجوی دلیل
برای فهمیدن، صدا زدن، فریاد زدن با صدای بلند –
می خواهم دلیل تولدم را بپرسم
برای خدمت کردن، به دنیا آوردن، ارضا کردن یا نابود شدن است؟
خواهم پرسید که چرا خلق شده ام
در کدام فصل است شامل شدنم
متنفرم از آنان که می گویند، فرار کرده ام
متنفرم از آنان که می گویند، من آنم که کشورش غارت شده است
فرق ما چیست؟
ریش شما، قدرت شما، هوش من، احساس من؟
چرا احساساتی بودن چیز بدی است؟
چرا گریه غم انگیز است؟
چرا من جسمی برای استفاده هستم؟
چرا پارچه کهنه ای برای پاره شدنم؟
می پرسم چرا شهرها را پر از خون کردید؟
می پرسم چرا این سیل های قاتل را ساخته اید؟
ما فقط می خواهیم به خانه برگردیم
به شما بگویم ما آماده ایم
پرواز کنیم، بجنگیم، تا به آسمان برسیم!
ما نسل جدید هستیم
کسی که در کشورش انقلاب خواهد کرد
ما همانیم که شما را پشیمان خواهیم کرد
از کاری که برای نان کردید
ما همانیم که شما را پشیمان خواهیم کرد
از کاری که بدون شرم کردید
ما همان دختران هستیم
و این افسانه شما نیست
ما همان تحصیل کرده ها هستیم
ما همان متفاوت ها هستیم
ما همان که منتظرش بودنیم !
Raha Azadi is a writer from Afghanistan. She is a volunteer teacher and a health science student. She wants to fight until she ensures the inevitable rights of Afghan girls.
